BART'S BLOG

Wordt het blokschrift of aaneengesloten schrift? Dat is de vraag waar ik me de laatste weken mee heb beziggehouden. Voor beide is wat te zeggen. Toen ik ergens op een website de volgende zin las, had ik het voor mezelf – en na wat experimenten met Eland aan de keukentafel – wel duidelijk: Sinds het begin van de jaren ’90 leren kinderen het verbonden schrift aanvankelijk in losse letters aan. Verbonden schrift in losse letters..? Dit was precies wat me totaal niet beviel tijdens de eerste schrijfopdrachten die ik mijn zoon gaf. De letter ‘m’ ging hartstikke lekker totdat er allemaal verbindingsfranjes aangeplakt moesten worden.

Zonder te kloppen vloog de vlieg het zomerhuis binnen van de eland. Hij kwam uit de verte, nog voorbij de grens. Onopgemerkt moet hij zijn ontsnapt aan de aandacht van de vliegenvanger die druk in de weer was met de bouw van een nieuw nest.

'Weet je wat we kunnen doen?', gooi ik simultaan met de shuttle de lucht in. 'Zullen we gaan kamperen met het oranje busje? Nu meteen!' Maandag rond het middaguur. Met tegenzin speel ik een potje badminton met Eland in de tuin wanneer mijn perspectief verandert tijdens het oprapen van het zoveelste shuttletje. Morgen rond hetzelfde middaguur heb ik een werkafspraak ergens op de Veluwe waar ik ook al tegenop zie. Want Eland moet mee. En die gedachte bevalt me voor geen meter.

Meivakantie 2024. Indira wilde naar Parijs, de stad van de liefde, de Eiffeltoren en het Latijnse Kwartier. Ik wilde naar de champagnestreek. Naar Reims, de stad waar Franse koningen werden gekroond. Indira vond een appartementje met een tweepersoons bed en een slaapbank. Voor een leuk prijsje een volle week in Chateau-Thierry. Nooit van gehoord. Zij ook niet.